30.9.14

Story time!

Gott kvöld elsku fólk!

Ég er búin að vera að stússast í íbúðinni í allan dag þar sem nýtt sjónvarp kom loks á heimilið og sjónvarpsskápurinn fékk loks að fjúka! Eða allavega helmingurinn! Mér til mikillar gleði, trúið mér!
Nema hvað svo fóru garnirnar að gaula ósköp hátt og ég leit á klukkuna um 8 og hugsaði með mér "Æji ég er ekki búin að fara í Bónus þannig ég get alveg eins bara keyrt á Serrano og fengið mér að éta" 
Svo brunað var á Serrano og keypt ljúffeng vefja sem átti að skola niður með Dr Pepper (lesist sem vatn) Nema svo þegar komið er í götuna mína sé ég svartklæddar verur sem ég kannast roooosalega mikið við standa við útidyrahurðina á eftri hæðinni!
Mormónar!! Æji fokk, ætti ég að keyra í burtu og taka smá rúnt um hverfið???
Mallinn var ekki á sama máli þannig mér bar skilda að leggja bílnum og hakka í mig matinn! 4 augu fylgdu bílnum stíft og verður svo starsýnt á mig þegar ég stíg útúr honum... 
Ohhhhh þeir sáu mig! Ohhhh þeir eru að fara að bakna uppá hjá mér!
Ég hálfpartinn hljóp inn og reif af mér spjarirnar (úlpuna perrinn þinn) og ríf utan af matnum og byrja að borða á fullu hugsandi það að þeir fari nú varla að troða Jesús og hans lærisveinum uppá mig meðan ég er í miðri máltíð!
Svo heyrist í 4 fótum þramma niður tröppurnar mínar. Ég heyrði það á fótatakinu hvað þeir væru glaðir því þeir vissu að ég væri heima og gæti ekkert flúið! Ég hefði jú alveg geta skellt mér út um hurðina sem er þvottarhúsmegin en þeir eru eflaust með augu á hnakkanum og hefðu hlaupið á eftir mér! Og maturinn, ó elsku maturinn sem ég þráði ekkert heitar en að fá að éta í friði! 
Bank bank!
Nú er mér öllu lokið! Ég tek einn risa bita af vefjunni minni og tek hana með mér fram á gang til að opna hurðina til þess að sýna þessum svörtklæddu mönnum að ég er að snæða minn girnilega kvöldverð!

Útlendingarnir heilsa, ekkert nema kurteisið uppmálað og tala betri íslensku en ég! Glotta yfir græðginni í mér og hálf étnu vefjunni minni sem ég hafði tekið með mér inn fyrir mínútu síðan. 
Byrja svo að reyna að ræða við mig um Jesú og allan hans heilagleika.
Með fullri virðingu fyrir þeim sem trúaðir eru þá trúi ég á vísindin en virði ykkur hin sem eruð trúuð. 
Ég reyni pent að segja þeim að ég hafi ekki áhuga en ekkert frekar en venjulega heyra þeir það ekki. Áfram halda þeir að tala um Jesú Krist! Aftur þakkaði ég pent fyrir mig og segist ekki hafa áhuga á þessu.  Þá spyrja þeir mig hvort ég eigi ekki einhverja vini sem hafa áhuga á að gangast í hóp með þeim eða hvað það nú var sem þeim vantaði. 
"Nei ég á enga vini"! Djók ég ætlaði bara að reyna að koma mér pent útúr þessu og sagði þeim að allir mínir vinir ættu bara heima í Keflavík! 
Mínir menn deyja ekki ráðalausir, vefjan mín er farin að kólna og ég þrái ekkert heitara en að taka sopa af Dr Pepper drykknum mínum! 
"Við erum með mann í Keflavík sem gæti komið til vina þinna og frætt þá!"
Þannig ég gaf honum nafn og símanúmer hjá öllum sem ég þekki í Keflavík og þá fóru mínir menn á brott alsælir með sín nýju fórnalömb!

Nei það gerði ég reyndar ekki haha. Lofaði þeim bara að ég skyldi láta vini mína vita EF ég fengi nú að klára kvöldmatinn minn í friði! Þeir voru ekki alveg á sama máli en ég ég var fljót að nýta tækifærið, segja takk og bless og hreinlega skella bara hurðinni á þá!

Klárlega ekki fyrsta og eflaust ekki það síðasta sem maður sér af þessum elskum! Eflaust yndislegt fólk en í guðana bænum ( og Jesúbænum og maríubænum og allt þar á milli) hættið að banka uppá hjá mér og reyna að plata mig eitthvað! 

Er að spá í að prenta út miða og líma fyrir neðan "Engin dagblöð takk" miðann minn "enga mormóna takk"  

Meira er það ekki í kvöld! 


Engin ummæli:

Skrifa ummæli